bazen bunalırsın, için sıkılır, ağlarsın hatta, ama yanında hep bir dostun vardır, muhakkak..

bu aralar oldukça bunalıyorum. biliyorum ki selen hep yanımda. aslında bunalmamın sebebi sanırım ygs korkum. aslında ondan korkmuyorum. belki de tek korkum selen'den ayrılıcak olmamdır. insan alışkanlıklarından vazgeçemez. hele hele alışkanlığı bi yakın arkadaşsa. neyse neysee sanırım gidip biraz daha resim çizmeliyim.